دوام زندگی اجتماعی به استقرار دولتی است که امور عمومی افراد جامعه را تکفل نماید،از دیدگاه اسلام حکومت اسلامی باید در خدمت مردم باشد و زمامداران وظیفه دارند خدمتگذاران صادق مردم باشند. در دولت اسلامی حاکم کسی است که در مرتبه نخست حافظ عقاید و اخلاق دینی و احکام فقهی مردم است و سپس سرزمین ومنابع طبیعی و برطرف کننده نیاز های اجتماعی شهروندان باشد یکی از نکاتی که حکومت اسلامی را از حکومت غیر اسلامی متمایز می سازد!این است که در نگاه اسلام تامین مصالح معنوی و ایجاد زمینه برای رشد اخلاق و معنویت به عهده دولت است ولی در حکومت های لائیک هدف صرفا تامین نیاز های مادی افراد و نگاه تک بعدی به انسان است،لذا در حکومت اسلامی دولت باید قانونی را اجرا کند که هدف نهایی اش تامین مصالح روحی،اخلاقی،انسانی و..باشد،اما اینکه برخی دولتمردان گفته اند که نباید مردم را به زور به بهشت برد! سخن دقیقی نیست چرا که اگر چنین باشد پس تفاوت حکومت اسلامی و غیر اسلامی در چیست؟ همینطوردولتمردان نباید با این سخنان جاده جهنم را برای مردم صاف کنند! ویا در جای دیگر که رئیس جمهور محترم گفته اند که پلیس موظف به اجرای اسلام نیست و باید قانون را اجرا کند!! باید از خادم ملت سوال کرد که قانون جمهوری اسلامی مگر بر اساس اسلام نیست که شما پلیس را از اجرای اسلام نهی میکنید و به قانون دعوت میکنید؟ لذا رئیس جمهور محترم حتما میدانند که اگر پلیس اسلام را اجرا کند در واقع همان قانون را پیاده کرده است ، پس نباید با این قبیل سخنان اذهان مردم را مشوش کرد چرا که طبق حدیث«الناس علی دین ملوکهم»مردم طبق رفتار و گفتار رهبران و مسئولینشان عمل میکنند. اما از جمله حقوقی که مردم نسبت به دولت منتخبشان دارند و دولت باید این حق را به نحو احسن ادا نماید فاصله نگرفتن از مردم و انصاف و مهربانی با آنها است؛ یکی از بزرگترین آفت های تهدید کننده مسئولان حکومت این است که به بهانه های مختلف مثل مشکلات کاری و...از مردم فاصله بگیرند، این که نه مسئولان درد و مشکلات مردم را به درستی درک کنند و نه مردم حرف ایشان را خوب بفهمند که که متاسفانه کابینه دولت تدبیر و امید این مهم را جدی نمی گیرند و این مسئله تا حدی است که می بینیم و میشنویم که در بین خود دولت نیز این فاصله ها وجود دارد که حتی مثلا وزیران دولت نیز نمیتوانند رئیس جمهور را به راحتی ملاقات کنند و از این مسئله شاکی هستند، این در حالی است که امام علی «ع» نامه ای خطاب به مالک اشتر می فرمایند « میان تو ومردم واسطه و سفیری جز زبانت و حجابی جز چهره ات نباشد، برای شنیدن سخنان کسانی که حاجت و گرفتاری دارند زمانی از وقت خود را به ایشان اختصاص بده ». اما یکی دیگر از حقوق مردم نسبت به دولت انصاف، مهربانی و عطوفت مسئولان و دولتمردان با مردم است که همواره مایه دلگرمی و کم رنگ شدن مشکلات و نارسایی ها می گردد، ولی در بیش از دو سال که از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید میگذرد می بینیم رئیس جمهور محترم و کابینه ایشان به هرنحوی و در هر جایی که توانسته اند به جای تدبیر و تکریم مردم و دلسوزان کشور به تحقیر مردم پرداخته اند و به بهانه ها و موضوعات مختلف الفاظی مانند بی سواد،بزدل سیاسی،به جهنم،افراطی،حسود،گداپرور،قانون گریز و بسیاری از این قبیل جملات سخیف را به ملت نسبت داده اند که نه در شان ملت بزرگ و عزیز ایران است و نه در جایگاه و مقام دولت تدبیر و امید! لذا به نظر می رسد دولت باید خط مشی خود را نسبت به مردم ایران تغییر دهد و کرامت این مردم را که پشتوانه حکومت هستند حفظ کند. پایان
یادداشت: محمدرضا شیخی
نظرات شما عزیزان:
